St Bernardus Abt 12 Westvleteren

Tip van de hoofdbrouwer: St. Bernardus Abt 12

St Bernardus Abt 12

Op dagen dat de ijskoude regen veel te vaak tegen je voorhoofd slaat kan een goed bier wonderen doen. Onze Struis is er zo een. Een bier dat de strijd met chagrijn en verkleuming in een mum van tijd in eigen voordeel beslist. Het valt daarmee in een categorie waarin, zeker in België, zich veel anders moois bevindt.

Onze hoofdbrouwer Roel Wagemans boog zich over een paar van die mooie, donkerbruine, zoetige zwaargewichten om je vakkundig te tippen over smaakvol winterbier. Het bier dat daarbij als favoriet uit de bus rolde zal de kenners niet verbazen. De St. Bernardus Abt 12 scoorde het hoogst.

“Je ruikt echt gist, hè”, noteert Roel goedkeurend terwijl ie boven de stevige, opvallend witte schuimkraag hangt. Het koolzuur borrelt vrolijk onder het dikke schuim, waar qua smaak ook veel onder vandaan komt. Roel noteert een candijsmaak “die er hard uit komt” maar prijst verder de balans van dit bier dat toch de 10% alcohol aantikt: “geen gekke dingen”. “Mooi complex” is het, en “verwarmend” en daarmee een “ultiem winterbier”. Roel vindt het bijna “snoepjesachtig” en begint spontaan dingen te roepen over een open haard, dekentjes (het liefst met ruitjes) en een kat op schoot.

Roel is niet de enige die dit bier zo ontzettend lekker vind. St. Bernardus’ Abt 12 prijkt op menig lijstje dat streeft naar een serieuze weergave van ’s werelds beste bieren. Zoals wel meer van de betere bieren heeft het z’n oorsprong in de Belgische kloosters. Toen de trappisten van de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren in 1946 besloten hun bier op grotere schaal te gaan brouwen, verschaften ze een lokale kaasmaker de licentie om de grootschaliger bierproductie te realiseren. De brouwmeester verhuisde van abdij naar de seculiere brouwerij en nam de recepten en de gist mee. Het bier moest hetzelfde smaken als dat van de trappisten in Westvleteren maar het kreeg wel een andere naam: St. Sixtus.

Toen de monniken van Westvleteren besloten het Authentic Trappist Product label te gaan voeren, mocht het bier alleen nog maar binnen de muren van een trappistenklooster gebrouwen worden. De licentie met St. Sixtus werd in 1992 om die reden beëindigd. Onder de naam St. Bernardus ging de brouwerij gewoon op oude voet verder. Het bier wordt niet binnen kloostermuren gebrouwen maar wel nog steeds volgens de recepten die de trappisten in Westvleteren ook nog raadplegen.

Wat is het verschil? Het water? De gist? Daar zijn de meningen over verdeeld. Het bier van Westvleteren heeft door de beperkte beschikbaarheid in ieder geval een exclusiever karakter. Het bier kan alleen op afspraak en in zeer beperkte oplage worden afgehaald aan de kloosterpoorten. Ondanks die beperkte verkrijgbaarheid lijken heel veel mensen te weten dat het in het klooster gebrouwen Westvleteren 12 (XII) een ontzettend goed bier is: in 2005 werd het op Ratebeer.com uitgeroepen tot beste bier ter wereld.

In Nederland is Westvleteren 12 (XII) door de bovengenoemde constructie nogal moeilijk verkrijgbaar en als je de etiketloze flessen al eens tegen komt, betaal je ruim boven de tien euro per stuk. Is dat je teveel? Dan is er een uitstekend alternatief: St. Bernardus Abt 12. Niet helemaal identiek, maar wel volgens hetzelfde recept als die fameuze Westvleteren 12 (XII). Ook niet onbelangrijk: het is goed verkrijgbaar en nog betaalbaar ook.

Tip van de hoofdbrouwer: St. Bernardus Abt 12Daisy Altelaar
12

12 reacties op "Tip van de hoofdbrouwer: St. Bernardus Abt 12"

  1. Louisius on

    De smaken van de WV en de Abt vallen ver uiteen.
    Ze zijn verre van identiek.
    Ik proef een totaal andere bereiding ,hopsoort en klasse bier.

    Wat naar mijn mening de WestVleteren speciaal maakt is de toevoeging van zoethout extract in combinatie van kruidnagels.
    Verder is het een goede trappist maar met een helaas matige schuimbalans.

    De abt 12 is lekker maar smaakt te waterig voor een goede dikbier trappist.

    Kortom het niet commerciële WestVleteren heeft een heel mooi marketing team aan monniken achter zich en verdiend meer aan zijn naam dan aan zijn inmiddels commercieel geworden te dure bier.

  2. De WV en de ABT12 naast elkaar geproefd. De WV inderdaad heel erg goed, toch vind ik de Abt 12 een interessanter gistprofiel hebben. En ik vraag me af of er in Abt 12 toch niet een heel klein % gebrande mout zit.

  3. Ach lekker dagje België, eerst naar Westvleteren bij de paters bier en kaas halen en daarna door naar watou. Ff bij sint Bernardus nog wat kratjes inslaan. Magnumfles uit 2012. Die is zeker goed!!

  4. Abt 12 is wat mij betreft de lekkerste zwaar biertje. Opvallendst is de zeer goede balans in smaak van dit bier.

  5. Voor mij persoonlijk geldt voor de $t. Bernardus @bt12 dat dít een uitzonderlijk toegankelijk mild bier is voor 10%. Daarentegen doch een uitzonderlijke complexe smaak. Zeker voor mij in INTERNATIONALE TOP 3. 4.5 uit 5 $terren……er is altijd ruimte voor verbetering maar dit bier klopt gewoon.

  6. Christ Van Herwegen on

    wat zalig die twee bieren blind tasten. Ontzettend moeilijk om een verschil te proeven. Is de Westvleteren iets ronder? Wel duidelijk verschillende schuimkraag…acht heerlijk niet, zo’n luxe!!!!!

    • Roland MARTIN on

      Christ, je hebt alles begrepen . Westvletern is de “Apple MacBook ” van de bieren. Persoonlijk ik gebruik geen meer de MacBook en ik drink niet duidelijk Westv. omdat St Bernardus (voor mij) is lekker ! Maar dat wil zeker niet zegen dat de Westv. is niet goed
      Vroeger, de Westv. was in de brouwerij van St Bernardus , in Watou, gebrouwt (dat wil alles zegen …)
      Westv. is een mode.
      Christ, tu as tout compris ! Westv. est le “MacBook” des bières ! Personnellement je ne bois pas souvent de Westv. parce que je trouve que la St Bernardus est délicieuse ! Mais ça ne veut pas dire que la Westv. n’est pas bonne . Auparavant, la Westv. était brassée dans la brasserie des St Bernardus: ça veut tout dire …)
      Westv. est une mode.

  7. Met een vriend beide bieren naast elkaar geproefd, de Westvletern XII en de St. Bernardus Abt.
    Interessant. De smaken ontliepen elkaar werkelijk niet veel. De Westvletern bleek iets complexer van geur en iets voller van smaak maar schuim en bubbels waren van de Abt net wat krachtiger.
    Al met al won de Westvleteren maar de verschillen waren dermate gering en het prijsverschil in aanmerking genomen – voor de prijs van één Westvleteren koop je ongeveer zes flesjes Abt – kies ik graag voor de Abt.

  8. Stefan Förch on

    Als iemand die zowel de Westvleteren als de St. Bernardus heeft geprobeerd; de Abt 12 is absoluut goed, maar valt in het niet bij een goede Westvleteren. Vooral de complexiteit van de aromas van het gist zijn onvergelijkbaar. Een geur die overigens wel heel mooi terugkomt in jullie eigen Struis.

    • Stefan, je moet ze serieus blind proeven. De Westvleteren valt dan door de mand. Absoluut geen verkeerd bier. Maar door de schaarste en onze Amerikaanse vrienden te ge-hyped. Abt 12 doet op geen enkel vlak onder voor zijn geliefde broeder 😉

    • Naast elkaar gezet vindt ik ze nagenoeg identiek maar de west vleteren is zeer zeker geen tientje waard de bernardus abt is ziwie zo mijn alltime favourite geweest

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *